Ako Ito, ang pluma, storya at iba pa

Minsan no’ng kabataan ko’y minithi kong magsulat… iyong hindi lang basta mailatag sa papel ang laman ng aking isip kundi yaong malayang maipahayag at mailathala ang aking akda upang ito’y malamlam at mabasa nang nakararami. Nasa Grade three yata ako ng matutong magbasa at mag ipon ng komiks sa bahay. Hindi ko malimutan ang Aliwan bilang isa sa mga pinaka paborito kong basahin no’ng ako’y otso. Nadurong ako sa ilustrasyon ng mga manunulat. Dahil doon nagsimula akong gumawa ng sarili kong komiks. Sa murang edad pingarap kong maging isang nobelista. Madalas kong maubos ang papel sa bahay. Puro drowing ng kung anu-ano ang laman nito. Masaya ako kapag nakakaipon ng tatlo hanggang limang pahina. Sabay ko itong inaayos at kini-clip upang mag mukhang komiks. Kinukulayan ko rin ang paunang pahina sabay lagay ng titulo. Iyon ang naging bungad ng kabataan ko. Maliban sa laro, pagsusulat ang isa sa mga libangan ko. Ewan at sa kung anong dahilan, bigla kong nakalimutan ito. Matagal ding panahong di ko nagagawang magsulat kagaya ng dati. Oo ‘t nagging literary editor and writer ako sa school publication namin nung ako’y nasa elementarya at high school ngunit hindi na ito nasundan mula nang mapili kong maging isang nurse. Sa isip ko…” meron namang mga school publication sa kolehiyo” “Doon ko na lang itutuon ang simbuyo ng damdamin ko sa pag-akda ng kwento pero tila nga yatang mailap ang pagkakataon. Sabay ng aking pagka abala sa klase, noon din natutop ang apoy ng hilig kong mag sulat muli